Badanie szczelności dachu to podstawowa czynność konserwacyjna dachów płaskich. Warto zadbać o regularne badania, aby uniknąć poważniejszych konsekwencji. Jednak badanie szczelności oraz wykrywanie gdzie występują przecieki na dachu płaskim, szczególnie o dużej powierzchni, nie jest łatwą czynnością. Pamiętajmy, że tylko dokładne zbadanie miejsca przecieku oraz jego przyczyn pozwolą na prawidłowo wykonane uszczelnienie dachu. Wyróżniamy kilka głównych i najskuteczniejszych metod badania szczelności dachów.
Metoda dymowa
W tej metodzie należy wtłoczyć specjalną mieszankę gazów pod powierzchnię pokrycia dachowego. Gaz powinien składać się w 95% z azotu i w 5% z wodoru. Mieszanka gazów charakteryzuje się małą gęstością, a więc jest lekka. W miejscach, gdzie może występować nieszczelność – gaz unosi się i utlenia, tworząc przy tym lekką mgłę wodną.
Zalety: Sposób jest stosunkowo prosty i szybki, przeznaczony dla każdego rodzaju dachu.
Wady: Nie można dokładnie określić stopnia i zakresu nieszczelności.
Metody elektryczne
Wśród metod elektrycznych wyróżniamy 3 sposoby badania nieszczelności na dachu.
Metoda pojemnościowa
Badanie odbywa się za pomocą specjalnych sond, które wytwarzają zmienne pole elektryczne o niskim natężeniu. W przypadku materiału wilgotnego pojemność znacząco rośnie. Podczas badania wyznacza się konkretne obszary, najczęściej kwadraty, a pomiaru dokonuje się na ich wierzchołkach.
Zalety: Metoda nie wymaga dużego budżetu i pozwala na określenie obszaru oraz stopnia zawilgocenia powierzchni. Badania można dokonywać praktycznie zawsze, niezależnie od pory dnia i warunków atmosferycznych.
Wady: Metoda jest czasochłonna i może być wykonana tylko przez specjalistyczne firmy. Zastosowanie metody nie jest możliwe w przypadku dachów wykonanych z EPDM.
Metoda konduktometryczna
Jest to jedna z najprostszych metod, która wykorzystuje zmianę stopnia przewodności elektrycznych w wyniku zmian wilgotności.
Zalety: Najprostsza metoda, która pozwala na punktowe wykrycie przecieku.
Wady: Metoda wymaga wbicia szpilki pomiarowej w powierzchnię dachu, co sprawia, że wykorzystuje się ją bardzo rzadko.
Metoda potencjału pola (metoda Leopoma)
Jest to metoda, którą stosuje się jeszcze przed wykonaniem dachu. Pod pokryciem dachu montuje się specjalne przewody. Jest to popularny sposób, szczególnie w przypadku dachów zielonych, balastowych czy odwróconych. Wówczas w każdej chwili można bez problemu sprawdzić stan dachu. Wystarczy włączyć impuls elektryczny i przejść po dachu z miernikiem wskazującym kierunek przepływu prądu. W miejscu, gdzie miernik wskazuje przepływ ładunków elektrycznych z każdej strony, prawdopodobnie występuje przeciek.
Zalety: System sprawdzi się w przypadku każdego rodzaju dachu.
Wady: Trzeba zainstalować system sprawdzający jeszcze przed instalacją dachu.
Metoda gazowa
Metoda gazowa jest bardzo zbliżona do metody dymowej. W tym przypadku pod membranę dachową wprowadza się lekkie gazy. Tym razem obserwujemy, czy gaz przecieka przez warstwę izolacji. Jeśli tak, w tych miejscach występuje nieszczelność. Emitowane gazy nie mogą być toksyczne oraz nie mogą być łatwopalne. W tym przypadku najczęściej stosuje się hel lub inne niepalne mieszaniny wodorowe.
Zalety: Bardzo duża skuteczność wykrywania nieszczelności.
Wady: Wymaga przestrzeni pomiędzy stropem, a izolacją oraz jest bardzo droga.
Metoda termowizyjna
W metodzie wykorzystuje się kamery termowizyjne, które wykorzystują promieniowanie podczerwone. Z pomocą tych urządzeń uzyskuje się termogramy, czyli graficzny obraz temperatury powierzchni dachu. W porze letniej, nagrzany słońcem dom – nocą stygnie. W przypadku zawilgoconych obszarów, stygną one znacznie wolniej niż obszary suche. Wówczas, w przypadku wystąpienia nieszczelności – na termogramie będą widoczne znaczne różnice temperatur w poszczególnych obszarach dachu. W zimie natomiast obserwujemy utratę ciepła z ogrzewanego budynku. Wówczas wilgotne obszary będą się charakteryzowały mniejszym oporem cieplnym.
Zalety: Możliwość określenia małych, dokładnych obszarów, w których występują zawilgocenia.
Wady: Metodę można stosować tylko w ściśle określonych warunkach, takich jak pora dnia, pora roku oraz pogoda. Metoda nie nadaje się w przypadku dachów odwróconych czy balastowych.
Metoda neutronowa
Metoda neutronowa wykorzystuje zjawisko termolizy neutronów. Specjalistyczne urządzenie pomiarowe zawiera izotop, który jest źródłem promieniowania neutronowego. W wilgotnych miejscach występuje większa koncentracja atomów wodoru. Atom wodoru ma małą masę, a w przypadku interakcji z neutronami występuje znaczące spowolnienie neutronów. Jeśli powierzchnia jest wilgotna, atomy wodoru odbiją neutrony, które wracają z powrotem do licznika. Jeśli izolacja jest sucha, tylko nieliczne neutrony wracają. Sonda, która emituje neutrony, bada obszar około 0,5 m2 oraz głębokość do maksymalnie 25 cm. Po wykonaniu badania za pomocą sondy tworzy się mapę punktów zawilgocenia.
Zalety: Bardzo opłacalna metoda w przypadku dużych dachów. Można ją wykonywać również w przypadku pokryć z EPDM.
Wady: Metoda wymaga specjalistycznej i drogiej aparatury oraz specjalisty, który trafnie oceni obszar i wyniki badań.
Jak wykryć przecieki na dachu płaskim? Obecnie masz wiele możliwości wyboru jeśli chodzi o badanie szczelności dachu płaskiego. W razie wątpliwości skontaktuj się ze specjalistą, który pomoże Ci dobrać odpowiednią metodę dopasowaną do Twoich potrzeb. Sprawdź także jak możesz szybko uszczelnić dach płaski z papy.
